Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

arbor obstrĕpit aquis

  • 1 obstrepo

    obstrĕpo, ĕre, strĕpŭi, strĕpĭtum    - intr. avec dat. et tr. [st2]1 [-] faire du bruit devant, faire du bruit auprès (pour empêcher qqn de parler), couvrir (la voix), retentir. [st2]2 [-] interrompre par des cris, troubler par des cris. [st2]3 [-] importuner, gêner, fatiguer. [st2]4 [-] s'opposer à, faire obstacle à.    - obstrepere alicui, Liv.: crier aux oreilles de qqn.    - si quid obstrepet, Quint. 10, 3, 28: s'il y a du bruit.    - decemviro obstrepitur, Liv. 3, 49, 4: on couvre par du bruit la voix du décemvir.    - obstrepente pluviā, Liv. 21, 56, 9: la pluie tombant avec bruit.    - certatim alter alteri obstrepere, Liv. 1: chacun s'évertuait à couvrir la parole de l'autre.    - arbor obstrepit aquis, Prop.: l'arbre mêle son murmure à celui des eaux.    - conscientiā obstrepente, condormire non possunt, Curt. 6: le cri de leur conscience les empêche de dormir.    - obstrepere litteris alicui, Cic.: importuner qqn par des lettres.    - obstrepere laudi, Sen.: nuire à la gloire.    - obstrepere actis Pompeii, Flor.: censurer les actes de Pompée.    - obstrepere definitioni, Gell.: combattre une définition.
    * * *
    obstrĕpo, ĕre, strĕpŭi, strĕpĭtum    - intr. avec dat. et tr. [st2]1 [-] faire du bruit devant, faire du bruit auprès (pour empêcher qqn de parler), couvrir (la voix), retentir. [st2]2 [-] interrompre par des cris, troubler par des cris. [st2]3 [-] importuner, gêner, fatiguer. [st2]4 [-] s'opposer à, faire obstacle à.    - obstrepere alicui, Liv.: crier aux oreilles de qqn.    - si quid obstrepet, Quint. 10, 3, 28: s'il y a du bruit.    - decemviro obstrepitur, Liv. 3, 49, 4: on couvre par du bruit la voix du décemvir.    - obstrepente pluviā, Liv. 21, 56, 9: la pluie tombant avec bruit.    - certatim alter alteri obstrepere, Liv. 1: chacun s'évertuait à couvrir la parole de l'autre.    - arbor obstrepit aquis, Prop.: l'arbre mêle son murmure à celui des eaux.    - conscientiā obstrepente, condormire non possunt, Curt. 6: le cri de leur conscience les empêche de dormir.    - obstrepere litteris alicui, Cic.: importuner qqn par des lettres.    - obstrepere laudi, Sen.: nuire à la gloire.    - obstrepere actis Pompeii, Flor.: censurer les actes de Pompée.    - obstrepere definitioni, Gell.: combattre une définition.
    * * *
        Obstrepo, obstrepis, pen. corr. obstrepui, obstrepitum, pe. cor. obstrepere. Plaut. Esmouvoir et faire bruit des pieds, ou autrement contre aucun.
    \
        Exercitus obstrepit pulsis armis. Stat. Fait bruit.
    \
        Laudi alicuius obstrepere. Seneca. Estre contraire, Empescher, Entrerompre.
    \
        Literis alicui obstrepere. Cic. L'importuner par lettres.

    Dictionarium latinogallicum > obstrepo

  • 2 obstrepo

    ob-strepo, strepuī, strepitum, ere
    1)
    а) шуметь (pluvia obstrĕpit L; milites obstrĕpunt portis L); гудеть, завывать ( venti obstrĕpunt L); вторить пением ( avis obstrĕpit SenT) или шелестом ( arbor obstrĕpit aquis — dat. Prp)
    б) pass. оглашаться ( nemus obstrepitur aquis — abl. O)
    2) заглушать, перебивать, прерывать ( alicui L)
    3) мешать, беспокоить, докучать, надоедать ( alicui litteris C)

    Латинско-русский словарь > obstrepo

  • 3 obstrepo

    ob-strepo, strepuī, strepitum, ere, bei oder gegen etwas rauschen, -ertönen, -sich hören lassen, I) im allg.: obstrepit avis, singt dabei, Sen. poët.: nihil sensere obstrepente pluviā, sie merkten nichts wegen des rauschenden Regens, Liv.: m. Dat., arbor obstrepit aquis, Prop.: matutinis obstrepuit alitibus, schrie um die Wette mit den Hähnen, Prop.: qui inordinati atque incompositi obstrepunt portis, an den T. lärmen, toben, Liv. – Passiv, secretus ab omni voce locus, si non obstreperetur aquis, umrauscht würde von usw., Ov. fast. 6, 9, sq.: u. bildl., quae in Cn. Pompeium et ampla et nova congesta sunt, hinc assensione favoris, illinc fremitu invidiae litterarum monumentis obstrepuntur, Val. Max. 8, 15, 8 Halm (Kempf liest obstrepunt). – II) insbes.: A) eig.: 1) bestürmen, irritis precibus surdas principis aures, Plin. pan. 26, 2 K. – 2) jmd. in seiner Rede durch ein Mißbilligung bezeichnendes Geräusch, wie durch Geschrei, Scharren mit den Füßen usw., übertönen, überschreien, unterbrechen, stören, alci, Cic. u.a.: obstrepere omnes, hostem atque parricidam vocare, Sall.: obstrepunt et intercedunt, ne audiant, Lact.: oblatrare et obstrepere veritati, Lact. – Passiv, sed tamen eius modi res nescio quo modo, etiam cum leguntur, obstrepi clamore militum videntur et tubarum sono, Cic. Marc. 9: unpers., decemviro obstrepitur, Liv. 3, 49, 4. – B) übtr., beschwerlich fallen, in den Weg treten, hinderlich sein, behelligen, alci litteris, Cic.: actis Pompeii, Flor.: ne scelera virtutibus obstrepant, Flor.: ne restagnatio intempestiva alvi obstrepat, Plin.

    lateinisch-deutsches > obstrepo

  • 4 obstrepo

    ob-strepo, strepuī, strepitum, ere, bei oder gegen etwas rauschen, -ertönen, -sich hören lassen, I) im allg.: obstrepit avis, singt dabei, Sen. poët.: nihil sensere obstrepente pluviā, sie merkten nichts wegen des rauschenden Regens, Liv.: m. Dat., arbor obstrepit aquis, Prop.: matutinis obstrepuit alitibus, schrie um die Wette mit den Hähnen, Prop.: qui inordinati atque incompositi obstrepunt portis, an den T. lärmen, toben, Liv. – Passiv, secretus ab omni voce locus, si non obstreperetur aquis, umrauscht würde von usw., Ov. fast. 6, 9, sq.: u. bildl., quae in Cn. Pompeium et ampla et nova congesta sunt, hinc assensione favoris, illinc fremitu invidiae litterarum monumentis obstrepuntur, Val. Max. 8, 15, 8 Halm (Kempf liest obstrepunt). – II) insbes.: A) eig.: 1) bestürmen, irritis precibus surdas principis aures, Plin. pan. 26, 2 K. – 2) jmd. in seiner Rede durch ein Mißbilligung bezeichnendes Geräusch, wie durch Geschrei, Scharren mit den Füßen usw., übertönen, überschreien, unterbrechen, stören, alci, Cic. u.a.: obstrepere omnes, hostem atque parricidam vocare, Sall.: obstrepunt et intercedunt, ne audiant, Lact.: oblatrare et obstrepere veritati, Lact. – Passiv, sed tamen eius modi res nescio quo modo, etiam cum leguntur, obstrepi clamore militum videntur et tubarum sono, Cic. Marc. 9: unpers., decemviro obstrepitur,
    ————
    Liv. 3, 49, 4. – B) übtr., beschwerlich fallen, in den Weg treten, hinderlich sein, behelligen, alci litteris, Cic.: actis Pompeii, Flor.: ne scelera virtutibus obstrepant, Flor.: ne restagnatio intempestiva alvi obstrepat, Plin.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > obstrepo

  • 5 obstrepo

    ob-strĕpo, ŭi, ĭtum, 3, v. n. and a.
    A.
    Neutr.
    1.
    Prop., to make a noise against or at; to roar or resound at; to resound, sound.—With dat.:

    marisque Baiis obstrepentis urges Submovere litora,

    Hor. C. 2, 18, 20:

    remotis Obstrepit Oceanus Britannis,

    id. ib. 4, 14, 48:

    multaque nativis obstrepit arbor aquis,

    Prop. 4 (5), 4, 4:

    si, intrante te, clamor, et plausus, et pantomimica ornamenta obstrepuerint, si, etc.,

    Sen. Ep. 29, 12:

    fontesque lymphis obstrepunt manantibus,

    Hor. Epod. 2, 27:

    tympana... raucis Obstrepuere sonis,

    Ov. M. 4, 392:

    garrula per ramos avis obstrepit,

    sings aloud, Sen. Oedip. 454:

    jam genus totum obstrepit,

    makes loud lament, Sen. Herc. Oet. 758.— Impers., there is a noise, a noise arises:

    non statim, si quid obstrepet, abiciendi codices erunt, etc.,

    if there shall be a noise, Quint. 30, 3, 28.—
    2.
    Trop.
    a.
    To bawl or shout against; to clamor or cry out against.
    (α).
    Absol.:

    adversarius obstrepit,

    Quint. 12, 6, 5.—
    (β).
    With dat.:

    certatim alter alteri obstrepere,

    Liv. 1, 40 fin.:

    ut quodammodo ipsi sibi in dicendo obstrepere videantur,

    Cic. de Or. 3, 13, 50.—
    (γ).
    Impers. pass.:

    decemviro obstrepitur,

    Liv. 3, 49, 4.—
    b.
    To annoy, molest, be troublesome to.—With dat.:

    quae res fecit, ut tibi litteris obstrepere non auderem,

    Cic. Fam. 5, 4, 1.—
    c.
    To impede or hinder; to prove an obstacle, hinderance, or injury to.
    (α).
    With dat.:

    detrectare Pompeium, actisque ejus obstrepere,

    Flor. 4, 2, 9:

    remove parentem, ne tuae laudi obstrepat,

    Sen. Herc. Fur. 1030.—
    (β).
    Absol.:

    mhil sensere (Poeni), obstrepente pluviā,

    Liv. 21, 56, 9:

    ut accipiatur circumjecto candore lux, et, temperato repercussu, non obstrepat,

    Plin. 11, 37, 55, § 148: scelerati, conscientiā obstrepente, condormire non possunt, Curt. 6, 10, 14:

    sed clausae sunt aures, obstrepente irā,

    id. 8, 1, 48.—
    d.
    To cry out against, blame.—With dat.:

    huic definitioni ita obstrepunt,

    Gell. 6, 2, 4.—
    B.
    Act., to clamor against; to oppose, disturb:

    tamen ejus modi, etiam cum leguntur, obstrepi clamore militum videntur, et tubarum sono,

    Cic. Marcell. 3, 9:

    quae in Cn. Pompeium congesta sunt: hinc assensione favoris, illinc fremitu invidiae, litterarum monumentis obstrepuntur,

    are perverted, distorted, Val. Max. 8, 15, 8.—
    2.
    To fill with noise, cause to resound:

    secretus ab omni voce locus, si non opstreperetur aquis,

    Ov. F. 6, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > obstrepo

См. также в других словарях:

  • Liste de locutions latines — Cet article contient une liste de locutions latines présentée par ordre alphabétique. Pour des explications morphologiques et linguistiques générales, consulter l article : Expression latine. Sommaire  A   B … …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»